De eerste stapjes .

Alweer een week verder en wat gaat alles snel!

Het grootste kitten, het katertje heeft het holletje in de krabton nu wel gezien van binnen en gaat op verkenning uit. Eerst dachten we dat hij door moeder Layka er uit was gehaald, ze  lag namelijk lekker met hem te spelen op de kussen voor de ton, maar later zagen we hoe het echt ging. Hij bungelt over de rand van de ton, één pootje er over, het andere pootje ook naar buiten, laat zich verder zakken, houdt zich zelf vast met z'n nageltjes in het sisal en kukelt overdwars naar beneden. We hadden uit voorzorg al een stapel handdoeken en een zachte kussen neergelegd zodat ze niet op de koude harde plavuizen zouden vallen.



De twee poesjes kijken hem na maar durven het nog niet aan om hem achterna te gaan. Daarom hebben we zelf maar besloten het nestje naar de beneden verdieping  van de ton te verhuizen. Nu kunnen ze allemaal in en uit wanneer ze zelf willen. En lopen dat kunnen ze!, niet wankel op de pootjes maar al goed en snel. Het is voor moeder Layka een hele toer om alle kittens bij elkaar te houden, maar ze heeft hulp van twee kastraatkaters, haar broer Lowie en haar oom Khymo. Verder helpen  moeder Hielke en oma Unagh mee met de verzorging van de kittens.

 

Ik denk dat ze de volgende week wel eens zelfstandig kunnen gaan eten. De tandjes komen al door en het katertje heeft al aan het nat voer geslikt, lekker! Ook heb ik gemerkt dat ze hun nageltjes al kunnen intrekken.