Toen we weer bij Layka waren gebeurde er iets vreemds. Ze zat stilletjes en onopvallend op de krabpaal, de holletjes waren dicht gestopt dus verstoppen was niet mogelijk. Ze hoorde onze stemmen ze ontwaakte, fleurde weer op en uiteindelijk ging ze zelfs weer eten en drinken. Layka was daar dus niet bang, het enige wat wij kunnen verzinnen is dat ze last had van heimwee! Omdat Marjon er van overtuigt was dat er geen dekking had plaats gevonden maakten we alvast maar een afspraak over een herdekking. Layka nog een keer naar Ede te brengen leek ons allen geen goed plan dus was het idee ontstaan om Finn maar uit logeren te brengen naar Uithuizen.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten